آرتین 26 ماهه
آرتین 26 ماهه آرتین عزیزم ، بالاخره امروز طلسم شکسته شد و اومدم وبت تا از تو بنویسم ، بعضی وقتها حس نوشتن
نیست خوشگلم 
همیشه مهربونی و معرفت دوستهای وبلاگیمون مشوق نوشتن ما میشه دوستهای
عزیز و مهربون ما خوبیم و در سلامت کامل بسر میبریم 
از همتون ممنونم که حال مارو جویا
شدین. خیییییییییلی دوستون داریم 
نازنینم ، در پایان 26 ماهگی ، یه روز که توی آشپزخونه بودم و تو هم توی اتاق در حال شیطنت و بازی
بودی ، منو صدا زدی " مامانی ، مامااااااانی ، مامان الهه " منم طبق روال همیشگی جوابتو دادم و گفتم
بله پسرم ،چی شده ؟ جواب دادی " ج.ی.ش " دارم. از اون روز به بعد کاملا مرحله خبر و عمل رو درک
میکنی و فقط هم با من میای دستشویی. من اصلا برای این مرحله وقت و انرژی نذاشتم البته ناگفته
نماند چون از دوران نوزادی به انواع پنپرز حساسیت میدادی و روز به روز با بزرگتر شدنت این مساله
حادتر میشد ، تمام طول تابستون من از شورتهای عینکیه تمام نخ برات استفاده میکردم و با خودم
میبردمت دستشویی و به همه سوالات جواب میدادم و فقط شبها پنپرزتو میبستم و دیگه هیچ سختگیری
روی بازبودنت توی طول روز نداشتم. جدیدا هم برات لگن خریدیم که اصلا ازش استفاده نمیکنی.
.gif)
این روزها فقط دو تا سرگرمی داری ، سرگرمیه اولت اینه که با هم بریم توی ماشین و جنابعالی هم
رانندگی میکنی و بوق میزنی و دایم با خودت صحبت میکنی " مامانی رو ببرم خرید کنه ، ماشینو
بزنم تو پانکینگ و.........."
سرگرمیه دومت هم لذت بردن از عینک آفتابیته 
دایما در حال گذاشتن و برداشتن هستی .
وقتی با عینک راه میری ، میگی " مامانی عیکن (عینک) زدم ،پله میبینم "
چه شیرین زبونه آرتین گلی ما 
آفرین به پسر طلا که دیگه کلی آقا شده
واای این بچه ها همشون عشق بوق زدن و رانندگی هستن...رومینا که همسایه هامونو عاصی کرده 
دقیقا ماهم همین مشکل رو داریم.شبها توی پارکینگ صدای بوق و.....
هر از گاهي به خشوخي بهش ميگم آفتاب بدم خدمتتون وبا هم ميخنديم
